Οι φυλακές Τρικάλων κατά την περίοδο του εμφυλίου και πολιτικοί κρατούμενοι, σε φωτογραφίες που συνόδευαν εκθέσεις του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, μετά από επιτόπια επίσκεψη εκπροσώπων του.
Στις στις 22 Μαρτίου 1951 ο εκπρόσωπος G. Colladon που είχε επισκεφτεί τις φυλακές σε έκθεσή του αναφέρει:
«Κρατούμενοι: 458 άνδρες, 1 στο νοσοκομείο, 4 γυναίκες. Σύνολο 463.
Οι φυλακές χαρακτηρίζονται σαν «εγκληματικές» δηλ. χρησιμεύουν σαν τόπος κράτησης για όσους καταδικάζονται σε αυστηρή τιμωρία: θανατική ποινή, ισόβια ή για περίοδο τουλάχιστον 20 ετών.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι αποτελούν το μισό αριθμό και είναι πάντα διαχωρισμένοι από τους άλλους κρατούμενους.
Επτά καταδικασμένοι ηλικίας κάτω των 21 ετών σύντομα θα μεταφερθούν σε ένα από τα αγροτικά σωφρονιστικά καταστήματα που προορίζονται για ανηλίκους.
Υποδομή: Τα κτίρια είναι τόσο παλιά και σε μια τέτοια κατάσταση κακομεταχείρισης που αποκλείουν τη δυνατότητα συνθηκών κράτησης σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις.
Ένα μεγάλο τετράγωνο κτίριο περιλαμβάνει 4 μεγάλους κοιτώνες στο ισόγειο και 4 ίδιους στον 1ο όροφο. Ο βαθμός πληρότητας υπερβαίνει τα αποδεκτά πρότυπα κατά περίπου το ένα τρίτο.
Έξι παράθυρα αφήνουν αρκετό φως και αέρα. Ύψος οροφής 5μ. Τα έπιπλα περιορίζονται σε λίγες κουκέτες. Οι περισσότεροι κρατούμενοι κοιμούνται στο πάτωμα (πολύ παλιό δάπεδο) ενώ για τον χειμώνα ο αριθμός των κουβερτών είναι ανεπαρκής.
Νυχτερινός φωτισμός με ηλεκτρικό φως. Δεν υπάρχουν συσκευές θέρμανσης ή πυροπροστασίας. Η σκάλα που συνδέει το ισόγειο με τον 1ο όροφο, καθώς και ο διάδρομος του 1ου ορόφου και όλοι οι όροφοι είναι ξύλινοι.»
Βασίλειος Χολέβας