Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι σαφές ότι δεν απειλείται άμεσα πολιτικά από τον χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι σαφές επίσης, ότι στην εκλογική νίκη της ΝΔ τα ΜΜΕ της «λίστας Πέτσα» συνέβαλαν τα μέγιστα, προβάλλοντας μονόπλευρα και εντελώς διαστρεβλωτικά τον λόγο και τα επιχειρήματά της.
Συνεπώς, πρέπει να βλέπουμε με καχυποψία την εικόνα που παρουσιάζουν μετ’ επιτάσεως τα ΜΜΕ με τις διάφορες μικροπαροχές προς τον Λαό. Η καχυποψία δημιουργείται καθώς: α) Μπαίνουμε, μέσω των αποφάσεων της ΕΕ, στην περίοδο συρρίκνωσης - κατάργησης των διαφόρων επιδοτήσεων προς τα λαϊκά στρώματα, β) Από το 2024 επανέρχονται τα μέτρα για την «δημοσιονομική πειθαρχεία» και συνεπώς για την Ελλάδα τα πλεονάσματα της τάξης 2-2,5% επί του ΑΕΠ, γ) Η κυβέρνηση έχει θέσει ως κεντρικό στόχο την επενδυτική βαθμίδα και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν εντός του 2023.
Με όλα αυτά, χωρίς να υπάρχει πολιτική πίεση και μάλιστα αμέσως μετά τις εκλογές, λογικό είναι να μπαίνει το ερώτημα «τι τους έπιασε και εστιάζουν στις μικροπαροχές;». Βεβαίως, ο Ελληνικός Λαός υποφέρει οικονομικά, χωρίς όμως να έχει φτάσει στο σημείο να απειλείται η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του ίδιου του Μητσοτάκη προσωπικά. Συνεπώς, η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες κατευθύνσεις και όχι στις άμεσες λαϊκές ανάγκες και στην «ευαισθησία» της κυβέρνησης γι’ αυτές.
Λαμβάνοντας υπόψη την γεωπολιτική και διεθνή συγκυρία, αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και την εξειδίκευση των οικονομικών θεμάτων από τον αρμόδιο υπουργό Χατζηδάκη, το συμπέρασμα είναι ότι η λογική των μικροπαροχών γίνεται για να καλυφθούν δυο «χοντρά» ψέματα:
1) οι δυσμενείς εξελίξεις στα Εθνικά Θέματα και στο γεωπολιτικό τοπίο σε σχέση με την Τουρκία και τις παραχωρήσεις που ξεκίνησαν να γίνονται και θα έχουν μακρά συνέχεια, και 2) το «οικονομικό πάρτι» για την εγχώρια ολιγαρχία που έχει ήδη στηθεί και θα ενταθεί ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα.
Γιώργος Μισιάκας
Συνεπώς, πρέπει να βλέπουμε με καχυποψία την εικόνα που παρουσιάζουν μετ’ επιτάσεως τα ΜΜΕ με τις διάφορες μικροπαροχές προς τον Λαό. Η καχυποψία δημιουργείται καθώς: α) Μπαίνουμε, μέσω των αποφάσεων της ΕΕ, στην περίοδο συρρίκνωσης - κατάργησης των διαφόρων επιδοτήσεων προς τα λαϊκά στρώματα, β) Από το 2024 επανέρχονται τα μέτρα για την «δημοσιονομική πειθαρχεία» και συνεπώς για την Ελλάδα τα πλεονάσματα της τάξης 2-2,5% επί του ΑΕΠ, γ) Η κυβέρνηση έχει θέσει ως κεντρικό στόχο την επενδυτική βαθμίδα και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν εντός του 2023.
Με όλα αυτά, χωρίς να υπάρχει πολιτική πίεση και μάλιστα αμέσως μετά τις εκλογές, λογικό είναι να μπαίνει το ερώτημα «τι τους έπιασε και εστιάζουν στις μικροπαροχές;». Βεβαίως, ο Ελληνικός Λαός υποφέρει οικονομικά, χωρίς όμως να έχει φτάσει στο σημείο να απειλείται η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του ίδιου του Μητσοτάκη προσωπικά. Συνεπώς, η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες κατευθύνσεις και όχι στις άμεσες λαϊκές ανάγκες και στην «ευαισθησία» της κυβέρνησης γι’ αυτές.
Λαμβάνοντας υπόψη την γεωπολιτική και διεθνή συγκυρία, αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και την εξειδίκευση των οικονομικών θεμάτων από τον αρμόδιο υπουργό Χατζηδάκη, το συμπέρασμα είναι ότι η λογική των μικροπαροχών γίνεται για να καλυφθούν δυο «χοντρά» ψέματα:
1) οι δυσμενείς εξελίξεις στα Εθνικά Θέματα και στο γεωπολιτικό τοπίο σε σχέση με την Τουρκία και τις παραχωρήσεις που ξεκίνησαν να γίνονται και θα έχουν μακρά συνέχεια, και 2) το «οικονομικό πάρτι» για την εγχώρια ολιγαρχία που έχει ήδη στηθεί και θα ενταθεί ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα.
Γιώργος Μισιάκας