Δυστυχώς, η Ζωή δεν κινείται σε ρυθμούς
«ανταποδοτικότητας». Άνθρωποι που πραγματώνουν σε όλη της την έκταση την
Αριστοτελική ερμηνεία του όρου «Άνθρωπος», γεννημένοι Μαχητές, με
ενεργητικές - ευεργετικές ιδιότητες που ξεχωρίζουν μακράν από τον
συφερτό των αργόσχολων που τους περιτριγυρίζουν, αυτοί οι άνθρωποι, που η
Σκέψη και η Δράση τους είναι πολυτιμότερες και ουσιαστικότερες από την
ύπαρξη δεκάδων συμπατριωτών τους, οι οποίοι -συνειδητά ή ασυνείδητα-
μικραίνουν και μολύνουν την καταγωγή τους, είναι πολύ πιθανόν να
αδικηθούν από την ίδια την Ζωή, η οποία -έτσι απλά- μπορεί να τους
αφαιρέσει την υλική τους υπόσταση πάνω στο άνθος της ηλικίας τους,
βλέποντας πως η σήψη και η παρακμή συνεχίζουν να κυριαρχούν στο σύγχρονο
στερέωμα.