ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Επιμέλεια-Ερευνα : ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Το αίτημα παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στις γυναίκες εμφανίστηκε για πρώτη φορά οργανωμένα το 1919.
Αρκετά χρόνια μετά, το 1930, εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες μπορούσαν να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές, αλλά μόνο εάν γνώριζαν ανάγνωση και εάν είχαν συμπληρώσει το τριακοστό έτος της ηλικίας τους, και, βέβαια για πρώτη φορά οι γυναίκες ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές του 1934, με τη συμμετοχή να είναι τουλάχιστον απογοητευτική.
Στην Αθήνα για παράδειγμα ψήφισαν μόνο 439 γυναίκες, καθώς οι περισσότερες δίστασαν, με την πασίγνωστη ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη να ισχυρίζεται ότι ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά.
Όσο για τη συμμετοχή των γυναικών στις βουλευτικές εκλογές, αυτή πήρε αρκετές δεκαετίες για να γίνει πράξη, παρόλο που οι γυναικείες οργανώσεις το προσπαθούσαν ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Είναι ενδεικτικό ότι το 1929, σε μια συζήτηση στη Βουλή για την παροχή ψήφου στις γυναίκες, ένας βουλευτής, ο Παναγιώτης Φλώρος, υποστήριξε ότι «δεν πρέπει να ανοιχθούν οι πόρτες της Βουλής και εις τας γυναίκας , ιδίως να αποκλεισθούν οι όμορφες και οι κάτω των 30 ετών».
Τελικώς, έπειτα από επιμονή δεκαετιών οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, το 1952, ωστόσο εκείνη τη χρονιά δεν ψήφισαν με την αιτιολογία ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι.
Βρισκόμαστε στο 1953. Η Ελένη Σκούρα έχει καταφέρει κάτι που ως τότε θεωρούνταν ακατόρθωτο: να γίνει μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και να μείνει για πάντα στην κοινοβουλευτική ιστορία που τόπου όχι μόνο επειδή υπήρξε η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα βουλευτής στο νομό Θες/κης με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού του Αλέξανδρου Παπάγου.
Η πρώτη δήλωσή της ήταν η εξής: «θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν δια να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω πολλάς ευθύνας και πολλά καθήκοντα.
Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μέριμνας».
Η δικηγόρος και πολιτικός πριν εκλεγεί είχε διατελέσει στην κατοχή πρόεδρος της Στέγης και της Φανέλας του στρατιώτου. Μάλιστα είχε συλληφθεί και φυλακισθεί από τους Γερμανούς το 1942.
Πως έφθασε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής;
To 1952, που οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, απεβίωσε ο βουλευτής Μακεδονίας Μπακονίκας με αποτέλεσμα να υπάρξει αναπληρωματική εκλογή.
Τα δύο μεγάλα κόμματα της εποχής, του Αλέξανδρου Παπάγου και του Νικολάου Πλαστήρα έβαλαν υποψήφιες μόνο γυναίκες .
Ο «Συναγερμός» όρισε την Ελένη Σκούρα και η Εθνική Προοδευτική Ενωσις Κέντρου τη Βιργινία Ζάννα, γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά.
Τελικώς επεκράτησε η Ελένη Σκούρα που κατά γενική ομολογία επέδειξε αξιοθαύμαστη κοινοβουλευτική δραστηριότητα.
Επιμέλεια-Ερευνα : ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Το αίτημα παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στις γυναίκες εμφανίστηκε για πρώτη φορά οργανωμένα το 1919.
Αρκετά χρόνια μετά, το 1930, εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες μπορούσαν να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές, αλλά μόνο εάν γνώριζαν ανάγνωση και εάν είχαν συμπληρώσει το τριακοστό έτος της ηλικίας τους, και, βέβαια για πρώτη φορά οι γυναίκες ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές του 1934, με τη συμμετοχή να είναι τουλάχιστον απογοητευτική.
Στην Αθήνα για παράδειγμα ψήφισαν μόνο 439 γυναίκες, καθώς οι περισσότερες δίστασαν, με την πασίγνωστη ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη να ισχυρίζεται ότι ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά.
Όσο για τη συμμετοχή των γυναικών στις βουλευτικές εκλογές, αυτή πήρε αρκετές δεκαετίες για να γίνει πράξη, παρόλο που οι γυναικείες οργανώσεις το προσπαθούσαν ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Είναι ενδεικτικό ότι το 1929, σε μια συζήτηση στη Βουλή για την παροχή ψήφου στις γυναίκες, ένας βουλευτής, ο Παναγιώτης Φλώρος, υποστήριξε ότι «δεν πρέπει να ανοιχθούν οι πόρτες της Βουλής και εις τας γυναίκας , ιδίως να αποκλεισθούν οι όμορφες και οι κάτω των 30 ετών».
Τελικώς, έπειτα από επιμονή δεκαετιών οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, το 1952, ωστόσο εκείνη τη χρονιά δεν ψήφισαν με την αιτιολογία ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι.
Βρισκόμαστε στο 1953. Η Ελένη Σκούρα έχει καταφέρει κάτι που ως τότε θεωρούνταν ακατόρθωτο: να γίνει μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και να μείνει για πάντα στην κοινοβουλευτική ιστορία που τόπου όχι μόνο επειδή υπήρξε η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα βουλευτής στο νομό Θες/κης με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού του Αλέξανδρου Παπάγου.
Η πρώτη δήλωσή της ήταν η εξής: «θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν δια να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω πολλάς ευθύνας και πολλά καθήκοντα.
Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μέριμνας».
Η δικηγόρος και πολιτικός πριν εκλεγεί είχε διατελέσει στην κατοχή πρόεδρος της Στέγης και της Φανέλας του στρατιώτου. Μάλιστα είχε συλληφθεί και φυλακισθεί από τους Γερμανούς το 1942.
Πως έφθασε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής;
To 1952, που οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, απεβίωσε ο βουλευτής Μακεδονίας Μπακονίκας με αποτέλεσμα να υπάρξει αναπληρωματική εκλογή.
Τα δύο μεγάλα κόμματα της εποχής, του Αλέξανδρου Παπάγου και του Νικολάου Πλαστήρα έβαλαν υποψήφιες μόνο γυναίκες .
Ο «Συναγερμός» όρισε την Ελένη Σκούρα και η Εθνική Προοδευτική Ενωσις Κέντρου τη Βιργινία Ζάννα, γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά.
Τελικώς επεκράτησε η Ελένη Σκούρα που κατά γενική ομολογία επέδειξε αξιοθαύμαστη κοινοβουλευτική δραστηριότητα.