Μοτέλ «Ξενία» - Το "διαμάντι" της Καλαμπάκας την δεκαετία του '60

Υποβλήθηκε από fatsimare την Τρί, 02/07/2024 - 11:31. Δείτε και άλλα θέματα στην ενότητα:

Ρετρό Φωτό & Ιστορίες

Έργο του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη χτίστηκε το 1960 και αποτέλεσε την αφετηρία για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας.

Διέθετε 22 δωμάτια, εστιατόριο, καφέ, χώρους με κοινωνικό χαρακτήρα συνάθροισης με θέαση τους βράχους των Μετεώρων...

Τέλη της δεκαετίας του '80, το κράτος αποδείχτηκε ανίκανο στον ρόλο του ξενοδόχου, οι απαιτήσεις στην τουριστική αγορά διαφοροποιήθηκαν και τα «Ξενία» πήραν το δρόμο της μιζέριας και της εγκατάλειψης...

Φυσικά και το «Ξενία» της Καλαμπάκας.

Το 2012 πέρασε ιδιοκτησιακά στο Δήμο Μετεώρων (Καλαμπάκας τότα)

ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ

Για τα Ξενία και τον αρχιτέκτονα δημιουργό του «Ξενία» Καλαμπάκας

Ξενοδοχεία “Ξενία” - Η "ιστορία"

Tα ξενοδοχεία «Ξενία» ήταν μέρος ενός κρατικού προγράμματος το οποίο στόχευε την ανάδειξη του φυσικού κάλλους της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο, υπό την εποπτεία του Ε.Ο.Τ.

Το πρόγραμμα είχε τεθεί σε λειτουργία από το 1953 έως το 1967 (με βάση την εφαρμογή του σχεδίου Μάρσαλ, στην Ελλάδα ο τουρισμός αποτελεί μια από τις κινητήριες δυνάμεις για την ανάκαμψη της οικονομίας).

Τα ξενοδοχεία “Ξενία” αποτελούν έκφραση μιας Ελληνικής Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής διεθνώς αναγνωρισμένης, λόγω της αρχιτεκτονικής τους αξίας και του σημαντικού ρόλου που έπαιξαν στην ανάπτυξη του τουρισμού, ενός κράτους που ανασυγκροτείται μετά από ένα παγκόσμιο πόλεμο και έναν εμφύλιο και άρα συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της οικονομίας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, λόγω του ότι λειτούργησαν ως κοινωνικοί πυκνωτές για τις τοπικές κοινωνίες. Η σημασία τους έγκειται στην διατήρηση της μνήμης του τόπου, ενώ τα “Ξενία” ανήκουν στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά και αποτελούν κομμάτι της ιστορίας της χώρας.

Η θέση των Ξενία επιλεγόταν από τον εκάστοτε αρχιτέκτονα, ο οποίος και προσπαθούσε να εντάξει την κατασκευή του στο φυσικό τοπίο ουτοσώστε να μην δίνει την εντύπωση ενός παράταιρου αρχιτεκτονήματος.
Το πρόγραμμα των κρατικών ξενοδοχείων «Ξενία» προαναγγέλλει μια σειρά ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων (ξενοδοχεία, μοτέλ, Τουριστικά Περίπτερα και οργανωμένες πλαζ), κατά μήκος των Εθνικών Οδών, αρχαιολογικών χώρων ή σημείων εξαίρετου φυσικού κάλλους. Έπειτα από την εφαρμογή αυτού του σχεδίου η εικόνα της Ελλάδας μεταφέρεται σε όλη την Υφήλιο.

Τα κρατικά «Ξενία», τα τουριστικά περίπτερα, τα μοτέλ, οι οργανωμένες παραλίες και τα camping του Ε.Ο.Τ, οι εγκαταστάσεις του Αστέρα (Βουλιαγμένη, Γλυφάδα, Ρόδος), οι παραθεριστικοί οικισμοί κι οι λουτροπόλεις αποτελούν τον παράδεισο της βαλκανικής χερσονήσου...

Το πρώτο, χτίστηκε το 1958 στην Άνδρο.
Το 1960 αρχίζει το 1ο πενταετές πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης της χώρας. Βασικές αρχές του η ανάδειξη όχι μόνο των μνημείων της χώρας, αλλά και του φυσικού τοπίου, η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού (πλαζ, σπορ, κρουαζιέρες), η τουριστική ανάπτυξη νέων περιοχών στην ηπειρωτική χώρα κυρίως, ενώ απευθύνεται πλέον όχι μόνο στα υψηλά αλλά και στα μεσαία κοινωνικά στρώματα. Η Ελλάδα αρχίζει να προβάλλεται στο εξωτερικό με αφίσες και διαφημιστικά φυλλάδια επώνυμων καλλιτεχνών. Οι ξένοι ανακαλύπτουν την αθωότητα του ελληνικού καλοκαιριού.

Τέλη της δεκαετίας του '80, το κράτος αποδείχτηκε ανίκανο στον ρόλο του ξενοδόχου, οι απαιτήσεις στην τουριστική αγορά διαφοροποιήθηκαν και τα «Ξενία» πήραν το δρόμο της μιζέριας και της εγκατάλειψης...
Φυσικά και το «Ξενία» της Καλαμπάκας.

Το τελευταίο «Ξενία» υπό κρατική λειτουργία έκλεισε το 1997 στο Παλιούρι.

Ο αρχιτέκτονας του Μοτέλ "Ξενία" Καλαμπάκας

Ο Άρης Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου και πήρε το δίπλωμά του το 1936.

Μετά τις σπουδές του επέστρεψε στην Αθήνα και εργάσθηκε στην Πολεοδομική Υπηρεσία της Διοικήσεως πρωτευούσης (1938-1942) και στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων (1942-1950). Διετέλεσε προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μελετών του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (1955-1957) και προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μελετών του ΕΟΤ (1958-1967), στον οποίο επανήλθε αργότερα ως ειδικός σύμβουλος (1975-78). 

Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (1968-70). Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ και αντεπιστέλλον μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου (1985). Το 1990 η Αυστριακή Ακαδημία του απένειμε το διεθνές βραβείο «Herder».Έγραψε πολυάριθμα άρθρα και βιβλία,ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την φωτογραφία.  

Το τέλος έμελλε να είναι τραγικό, καθότι το 1993 πραγματοποίησε μια πράξη αυτοχειρίας...

Το Ξενία Καλαμπάκας όπως είναι σήμερα (2024)