.gif)
Καθοδόν προς την «Ανάπτυξη» της Ελλάδας (21ον)
Όλα είναι …Μητσοτακική-ανάπτυξη!!! Σταματήστε την προτού να είναι αργά!
Γράφει ο επαναπατριζόμενος στη χώρα του, Θεσσαλός Πολίτης-Συγγραφέας Βάιος Φασούλας
Προς χάρη του μήνα Δεκέμβρη, του τελευταίου της χρονιάς και …πολυανεπτυγμένου, θέση παίρνει και ο βουκολικός αντιπερισπασμός στις κομματικές γελοίες «αντιπαραθέσεις» αποχαύνωσης, παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της ελληνικής κοινωνίας!
Ελλάδα που είσαι; Ελλάδα τι κάνεις; Πώς επιτρέπεις τη φωτιά να καίει τα σπλάχνα σου μέσω των 300 καρεκλοκένταυρων βουλευτών σου, που ο λαός τους εμπιστεύθηκε και τους έστειλε στα έδρανα του κοινοβουλίου αντί να τους στείλει κάπου αλλού!!
Βουκολικός αντιπερισπασμός στις κομματικές γελοίες «αντιπαραθέσεις» αποχαύνωσης, παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της ελληνικής κοινωνίας, την οποία, τα κόμματα εξουσίας εξαπατούν επί μισό αιώνα και συναλλάσσονται τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού μπροστά στα μάτια του. «Αντιπαραθέσεις» πολύ γνωστές που στόχο τους έχουν όχι μόνο την αποχαύνωση, την παραπληροφόρηση και τον αποπροσανατολισμό γιγαντιαίων σκανδάλων και το πέρασμά τους στη λήθη, αλλά και την χειραγώγηση των επιλεγμένων από τον λαό βουλευτών στην υπερψήφιση περιέργων αντιδημοκρατικών νομοσχεδίων.
Αν υπήρχε, στο ελάχιστο, κοινοβουλευτική λειτουργία όσο και λειτουργία των θεσμών και δεν μετατρέπονταν σε μπάχαλο ή μαντρί η βουλή…, (έτσι τη λέμε εμείς…,) και, η βουλή, δεν θα τα παρέσυρε στη διαφθορά και στη διαπλοκή ή αντίστροφα, τα έτσι και αλλιώς αρρωστημένα ΜΜΑποβλάκωσης δε θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε να έχουμε, επίσης μια αρρωστημένη αστική δημοκρατία και μια περιθωριακή ενημέρωση-μπαχαντέλα.
Λοιπόν, για το καλό του μήνα, Δεκέμβρη του 2020, στο βωμό των άσχετων, άχρηστων, πολυχρησιμοποιημένων και αποπροσανατολιστικών κομματικών «αντιπαραθέσεων», αντί για ένα οποιοδήποτε άλλο γραπτό, για τους αγαπητούς φίλους αναγνώστες μας, επιλέξαμε μια μικρή ανέκδοτη ιστορία, βγαλμένη από το λαό για το λαό, την οποία σαν μια …αντιπαράθεση παραθέτουμε στους… αρχιτέκτονες μασόνους, ψεύτες και υποκριτές…, ήρωες των «αντιπαραθέσεων» των συστημικών κομματικών εταιρειών, των οποίων ο απόηχος των καταστρεπτικών τους αποδομητικών μηχανών δεν κοπάζει…:
«Αχ! Ελλάδα, Ελλαδούλα, τριανταφυλλιά μ’ και ρούσα,
πέρδικα μ’ θεών μανούλα, σ’ αδειάσανε απ’ ούλα
και σ’ αρμέγουνε τα στήθη και σου στύβουν την καρδιά
σε πουλάνε μύθους κι ήθη και σου πνίγουν τη λαλιά.
Τη φωνή σου δεν ακούω, μήτε νιώθω τους παλμούς
κι ούλα τα κουδούνια κρούω, για να διώξω τους εχθρούς…»
ΒΦ
Στο μαντρί του Μήτρου με τη γελάδα τη «μαρούσιου»
Στο μαντρί ο Μήτρος προσπαθεί να αρμέξει τη γελάδα του, η οποία του κάνει νούμερα κλοτσώντας συνεχώς την καρδάρα. Μια γαλακτερή και όμορφη γελάδα, που ο Μήτρος την θαύμαζε για το πολύ και καλό γάλα που του ’δινε και την έλεγε «μαρούσιου». Έτσι ξανάρχισε το άρμεγμα και η «μαρούσιου» κλώτσησε την καρδάρα με το πόδι.
Πιάνει σχοινί ο Μήτρος, της το δένει το ποδάρι, βάζει την καρδάρα κάτω απ’ τα μαστάρια της και άρχισε να την αρμέγει. Μια άλλη κλωτσιά με το άλλο πόδι ξανά αναποδογύρισε την καρδάρα και ο Μήτρος θυμωμένος το δένει κι αυτό. Έτσι ήσυχος πια άρχισε να την αρμέγει σφυρίζοντας ένα σκοπό μέχρι που μια στιγμή η γελάδα άφησε ένα παρατεταμένο «μουυυυ!» Αστραπιαία κούνησε την ουρά της αναποδογυρίζοντας την καρδάρα και πασαλείβοντας το Μήτρο με γάλα γύρισε το κεφάλι της πίσω και του Μήτρου του φάνηκε πως τον κοροϊδεύει.
Πιάνει και αυτός μια κακομούτσουνη καρέκλα, ανεβαίνει πάνω της έχοντας την ουρά της «μαρούσιους» μπροστά του, λύνει το λουρί του πανταλονιού του, δένει την ουρά της στο λουρί του και στη συνέχεια τη δένει σ’ ένα ματέρι της στάνης. Δεν πρόλαβε να κατεβεί από την καρέκλα όταν την ίδια στιγμή ακούστηκε το σούρσιμο στην πεταβρόπορτα. Την ίδια στιγμή πέφτει και το παντελόνι του Μήτρου κι όπως το φως του ήλιου χύθηκε στο μαντρί, φάνηκε η Δέσπω. Με γουρλωμένα μάτια βλέπει το Μήτρο ανεβασμένο στην καρέκλα με το πανταλόνι κατεβασμένο, με τα πόδια της γελάδας δεμένα και την ουρά της δεμένη στο ματέρι, έβαλε έξαλλη τις φωνές. Μάταια ο Μήτρος προσπάθησε να εξηγήσει στη Δέσπω τι είχε συμβεί και η Δέσπω μην αντέχοντας στην ντροπή τον καπάκωσε με την καρδάρα.
Λίγες στιγμές μετά, ο Μήτρος καθαρίζονταν όσο μπορούσε, η Δέσπω είχε πάρει τον οφθαλμό της και η «μαρούσιου», ελευθερωμένη πια άφηνε τα παρατεταμένα της «μουυυ!»
«Ε.Ε.» Ελλάς–Θεσσαλία 01 του Δεκέμβρη του 2020 www.fasoulas.de pelasgos@fasoulas.de
Επιστροφή
