.gif)
Στο τέρμα της Βορεινής συνοικίας του Βόλου Άγιος Γεώργιος, που στη Τουρκοκρατία ήταν γνωστός με το όνομα Μπαξέδες και ανηφορίζοντας την οδό Ιωλκού έχουμε αριστερά μας τον χείμαρρο Κραυσίδωνα και περνάμε το «γεφύρι Ζαφρακόπουλου», όπου υπάρχει το παλαιό ελαιοτριβείο του.
Επίσης λέγεται και "γεφύρι στις Αηδονοφωλιές" αφού στο σημείο εκείνο υπήρχαν πολλά αηδόνια.
Ο Κραυσίδωνας αποτελεί τον πιο αξιόλογο χείμαρρο - ποταμο ανάμεσα στους δύο άλλους χειμάρρους, τον Ξηριά και τον Άναυρο, που υπάγονται στο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης.
Αν και υπάρχουν σημαντικές καταγραφές από την αρχαιότητα για την περιοχή του Κραυσίδωνα, ο ποταμός δεν αποτελεί στοιχείο καταγραφής, καθώς όλο το ενδιαφέρον στρέφεται στον ποταμό Άναυρο, (που συνδέθηκε με την ιστορία του Ιάσονα)
ο οποιος παλιότερα έχει υποστηριχθεί ότι ήταν το λεγόμενο Μεγαρέμα ή Μέγα της Μακρινίτσας.
Ο Κραυσίδωνας διασχίζει τον Άγιο Ονούφριο ο οποίος φέρει το όνομα της αφανισμένης εδώ και αιώνες Βυζαντινής μονής του Οσίου Ονουφρίου.
Στη χάρη του Αγίου προσφεύγουν ακόμη και σήμερα οι ανύπαντρες κοπέλες του χωριού (κι όχι μόνο) για να βρουν τον ιδανικό σύντροφο της ζωής τους.
Χαρακτηριστικό μνημείο εκτός από το ναό του Αγίου Ονουφρίου είναι το εκκλησάκι του Άϊ Νικόλα του «Κρεμαστού» που είναι σκαρφαλωμένο σε ένα γκρεμό κοντά στη πλατανοσκέπαστη δεξιά όχθη από το "Μέγα Ρέμα", όπως λέγεται ο Κραυσίδωνας από τις Αηδονοφωλιές και πάνω.
Μετά το 1980 η περιοχή προσέλκυσε και πολλούς εύπορους αφού είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και με πολύ καλό κλίμα.
Ο χείμαρρος Κραυσίδωνας ξεκινά από την κορυφή του Πηλίου σε υψόμετρο 1350 μέτρα και καταλήγει στον Παγασητικό κόλπο στην περιοχή νοτιοδυτικά της συνοικίας των Παλαιών Βόλου. Η συνολική του έκταση είναι 24,9 τετρ. χιλιόμετρα, ενώ το πεδινό του τμήμα έχει έκταση 5,5 τετρ. χιλιόμετρα. Αποτελεί ένα φυσικό σύνορο καθώς χωρίζει τα πολεοδομικά συγκροτήματα Βόλου και Νέας Ιωνίας.
Παραδοσιακά επαγγέλματα αναπτύχθηκαν στις όχθες του λόγω της ύπαρξης του νερού που τα παλαιά χρόνια ήταν άφθονο αφού υπήρχε ροή σε μεγάλη ποσότητα και καθ” όλη τη διάρκεια του έτους, τόσο ώστε να μη μιλάμε για χείμαρρο αλλά για κανονικό ποτάμι. Στον Κραυσίδωνα γλεντούσαν και διασκέδαζαν οι κάτοικοι της περιοχής κατά τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές γιορτές τους.
Δριστέλλες, ελαιοτριβεία, νερόμυλοι, βυρσοδεψεία μέχρι και γανωματήδες αξιοποιούσαν το νερό. Εκεί και οι νοικοκυρές έπλεναν τα ρούχα και τα στρωσίδια τους την Άνοιξη. Επίσης ένα πλήθος αργαλειοί ύφαιναν μεταξωτά υφάσματα και σκουτιά. Ακόμα σε όλα τα χωριά καλλιεργούνταν οι μεταξοσκώληκες και η εργασία αυτή ήταν μια από τις σπουδαιότερες των κατοίκων και ιδιαίτερα των γυναικών.
Η περιοχή παρήγαγε ελιές, λάδι και καλό κρασί. Τα προϊόντα αυτά και πολλά άλλα διακινούνταν από Ανωβολιώτες εμπόρους με καραβάνια ζώων σε όλες τις βόρειες περιοχές της Ελλάδας. Σε όλες τις συνοικίες λειτουργούσαν δημοτικά σχολεία αρρένων και θηλέων, όπως και Σχολαρχείο στον Άνω Μαχαλά (Άνω Βόλο), για τους μαθητές όλων των συνοικιών.
.jpg)
Η οικονομική άνθηση δίπλα στον Κραυσιδωνα εκδηλώνονταν και με την κατασκευή ωραίων σπιτιών. Πυργόσπιτα και αρχοντικά με δυο και τρεις ορόφους σωστά φρούρια, έκτισαν πολλοί εύποροι έμποροι και κτηματίες, αρκετά δε από αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
Παρ” όλες τις καταπιέσεις και τις αντιξοότητες από τους Τουρκους οι φίλεργοι και προοδευτικοί κάτοικοι της περιοχής μπόρεσαν να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες και να μεταβάλλουν τα χωριά τους σε μια κυψέλη προόδου και ευημερίας με τον Κραυσιδωνα να τους δίνει ζωή και ομορφιά.
Σήμερα ο ποταμός αποτελεί για την πόλη έναν μοναδικό πνεύμονα πρασίνου, με όμορφη παραποτάμια βλάστηση (λεύκες και πεύκα) που στολίζει τους παράχθιους δρόμους και βελτιώνει με τη φυσική της ομορφιά την αισθητική του αστικού χώρου.
Ο Κραυσίδωνας, όπως προαναφέραμε, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας χείμαρρος, ο οποίος σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων τον χειμώνα μπορεί να πλημμυρίσει, ενώ κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, το νερό μπορεί να είναι ελάχιστο ως και ανύπαρκτο. Το ποτάμι, κοντά στις πηγές του είναι καθαρό, ενώ από το μέσο του ως τις εκβολές του, δέχεται σε διάφορες χρονικές φάσεις, αστικά και βιομηχανικά λύματα, που θολώνουν το νερό, αλλάζοντας το χρώμα και τη σύστασή του και προκαλώντας πολλές φορές έντονη δυσοσμία.
.jpg)
Η πραγματική ωστόσο απειλή για τον Κραυσίδωνα, δεν είναι τόσο η περιστασιακή μόλυνση που δέχεται κατά περιόδους. Στο παρελθόν ο Κραυσίδωνας είχε να αντιμετωπίσει έναν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο, τον κίνδυνο της ολικής εξαφάνισής του, έναν κίνδυνο που δημιουργήθηκε στη δεκαετία του ’80 και όπου ευτυχώς σήμερα πλέον δεν υφίσταται.
Στο παρελθόν, αυτός ο μοναδικός θησαυρός είχε απειληθεί να εξαφανιστεί μια για πάντα, καθώς το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο της πόλης, σε συνδυασμό με τη συνεχή κυκλοφορία μεγάλων φορτηγών της ΑΓΕΤ μέσα από κεντρικές αρτηρίες του Βόλου και την έλλειψη χώρων στάθμευσης, είχε δημιουργήσει ένα ανεπανάληπτο κυκλοφοριακό χάος και η αναζήτηση λύσεων για το μεγάλο αυτό πρόβλημα αποτελούσε πλέον επιτακτική ανάγκη. Η λύση βρέθηκε τελικά στην εκμετάλλευση του Κραυσίδωνα.
Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο του 1983 οι εφημερίδες γνωστοποίησαν την εγκατάσταση εργολάβων για την επικάλυψη του χειμάρρου. Το έργο θα ξεκινούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και πρώτο μέλημά του αποτελούσε η κοπή εκατοντάδων δέντρων που βρίσκονταν κατά μήκος του ποταμού.
Έτσι, στις 3 Ιουνίου του 1988, οι πράσινοι της οικολογικής κίνησης Βόλου μοίρασαν στην πόλη μια προκήρυξη με την οποία καλούσαν τους πολίτες να ξεσηκωθούν ενάντια στην απόφαση επικάλυψης του χειμάρρου.
Δόθηκε λοιπόν χρόνος για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και οργανωμένου σχεδίου όπου θα λάμβανε υπόψη του και άλλες βασικές παραμέτρους, όπως για παράδειγμα το θέμα των πλημμύρων, μια πολύ σημαντική παράμετρος όπου το έργο της επικάλυψης του χειμάρρου δεν είχε προβλέψει. Στο συγκεκριμένο έργο απουσίαζαν οι μεγάλης κλίμακας αντιπλημμυρικές επεμβάσεις, καθώς τα αρχικά εργοτάξια θα εμπόδιζαν την ελεύθερη ροή των νερών, ενώ υπήρχε παράλληλα και ο κίνδυνος φραγής του τμήματος της επικάλυψης με φερτές ύλες κατά τις περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Τελικά, ύστερα από συνεχείς διακοπές και πολλά επεισόδια το σχέδιο ακυρώθηκε και όλοι συμφώνησαν στη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης μελέτης, όπου θα αντιμετώπιζε το κυκλοφοριακό πρόβλημα σε συνάρτηση πάντα με τον ανθρώπινο παράγοντα.
Το σχέδιο επικάλυψης του ποταμού Κραυσίδωνα σε μια επαρχιακή πόλη με ήδη πολλά υπαρκτά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η αερορύπανση από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ, καθώς και η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα του Παγασητικού Κόλπου από βιομηχανικά απόβλητα, θα επιβάρυνε και άλλο την κατάσταση, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα.
Σήμερα ο Κραυσίδωνας ξεπέρασε την απειλή και έχει πλέον ενταχθεί στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE. Η ανάγκη για ανάπλαση του ποταμού και η διαμόρφωσή του σε ένα γραμμικό πάρκο (όπως το πάρκο του Πηνειού ποταμού στη Λάρισα) ,όπου οι πολίτες θα μπορούν να απολαμβάνουν άνετα τη βόλτα τους και τα παιδιά θα μπορούν να παίξουν με ασφάλεια, βρίσκεται ακόμα υπό μελέτη.
Το σίγουρο είναι ότι ο Κραυσίδωνας αποτελεί το βασικό πνεύμονα πρασίνου της πόλης και όλοι οφείλουμε να τον σεβόμαστε και να τον προστατεύουμε έτσι ώστε να τον παραδώσουμε όσο μπορούμε πιο ακέραιο στις επόμενες γενιές.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
(ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ...)
.jpg)
Ο χείμαρρος Κραυσίδωνας σε φάση ξηρασίας τον Μάρτιο του 2011
Ο Κραυσίδωνας είναι ο μεγαλύτερος χείμαρρος - ποταμός που διατρέχει αποκλειστικά το εσωτερικό του ευρύτερου Βόλου. Έχει μήκος 12 χλμ. και εκπηγάζει από το βουνό του Πηλίου, ρέοντας νοτιοδυτικά προς τον Παγασητικό κόλπο. Διαρρέει την Πορταριά, τη Νέα Ιωνία και τον Βόλο. Η διαβάση του χειμάρρου γίνεται με διάφορες πεζογέφυρες.
Πλημμύρες
Το πλάτος του δέλτα του Κραυσίδωνα περιορίστηκε σημαντικά από το 1945, οπότε εκτεινόταν περί τα 240 μέτρα, έως το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, οπότε έφτασε στα 40 μέτρα, ενώ από το 1950 διεξήχθησαν έργα για την ευθυγράμμισή του και τη μετατροπή του σε διώρυγα, ιδίως στο σημείο όπου εκβάλλει ο χείμαρρος, με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας πλημμυρικών φαινομένων.
Περαιτέρω, η παρόχθια οικιστική ανάπτυξη υπήρξε σημαντική, με πολλά οικήματα να βρίσκονται στον άμεσο κίνδυνο των πλημμυρών.
Μάλιστα, το 1988 εκτέθηκε πρόταση για τη μετατροπή του Κραυσίδωνα σε δρόμο, η οποία αποσύρθηκε μετά από αντιδράσεις πολιτών του Βόλου στις πρώτες σχετικές εργασίες.
ΔΙΑΒΑΖΕ:
https://magnesianews.gr/volos/kraysidonas-egklimatiko-anti-gia-grammiko-parko-na-ginei-kykloforiaki-artiria.html
10 Οκτωβρίου 2006
Η πόλη του Βόλου πλημμύρισε στις 10 Οκτωβρίου 2006, σε μια από τις χειρότερες καταγεγραμμένες πλημμύρες του νομού, που κατέστρεψε καλλιέργειες και πολλά σπίτια. Μια σιδηροδρομική γέφυρα που ένωνε τον Βόλο και τη Λάρισα κατέρρευσε όταν το κεντρικό πέτρινο υποστήριγμά της καταστράφηκε από ένα μείγμα βράχων, λάσπης και συντριμμιών που μετέφερε ο φουσκωμένος Κραυσίδωνας. Σχεδόν το ένα πέμπτο της πόλης αντιμετώπισε σοβαρές κατολισθήσεις.
.jpg)
5 Σεπτεμβρίου 2023
Κακοκαιρία Ντάνιελ
Μια εξαιρετικά σημαντική πλημμύρα του ρέματος του Κραυσίδωνα σημειώθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2023, ως αποτέλεσμα της σφοδρής κακοκαιρίας Ντάνιελ (διεθνώς και επισήμως Daniel) που έπληξε περιοχές της κεντρικής Ελλάδας και ιδιαίτερα τη Μαγνησία, επιφέροντας αρκετούς θανάτους και ζημίες υψηλού κόστους. Ως αποτέλεσμα της πλημμύρας, καταστράφηκε μια πτέρυγα του παρακείμενου στις όχθες του Κραυσίδωνα Γηροκομείου Βόλου και μία ξύλινη πεζογέφυρα του ρέματος, ενώ στην πορεία του ο Κραυσίδωνας συμπαρέσυρε οχήματα και άλλα φερτά υλικά, που κατέληξαν σε διάφορα σημεία της πόλης.
27 Σεπτεμβρίου 2023
κακοκαιρία «Ηλίας» (Elias)
Μόλις 22 ημέρες μετά την έλευση της κακοκαιρίας Ντάνιελ, η κακοκαιρία «Ηλίας» (Elias) έπληξε εκ νέου την περιοχή της Μαγνησίας, η οποία δέχτηκε μεγάλες ποσότητες νερού, με αποτέλεσμα την υπερχείλιση του Κραυσίδωνα, την πρόκληση ζημιών και το πλημμύρισμα αρκετών οικημάτων της πόλης του Βόλου.
Επίσης λέγεται και "γεφύρι στις Αηδονοφωλιές" αφού στο σημείο εκείνο υπήρχαν πολλά αηδόνια.
Ο Κραυσίδωνας αποτελεί τον πιο αξιόλογο χείμαρρο - ποταμο ανάμεσα στους δύο άλλους χειμάρρους, τον Ξηριά και τον Άναυρο, που υπάγονται στο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης.
Αν και υπάρχουν σημαντικές καταγραφές από την αρχαιότητα για την περιοχή του Κραυσίδωνα, ο ποταμός δεν αποτελεί στοιχείο καταγραφής, καθώς όλο το ενδιαφέρον στρέφεται στον ποταμό Άναυρο, (που συνδέθηκε με την ιστορία του Ιάσονα)
ο οποιος παλιότερα έχει υποστηριχθεί ότι ήταν το λεγόμενο Μεγαρέμα ή Μέγα της Μακρινίτσας.
Ο Κραυσίδωνας διασχίζει τον Άγιο Ονούφριο ο οποίος φέρει το όνομα της αφανισμένης εδώ και αιώνες Βυζαντινής μονής του Οσίου Ονουφρίου.
Στη χάρη του Αγίου προσφεύγουν ακόμη και σήμερα οι ανύπαντρες κοπέλες του χωριού (κι όχι μόνο) για να βρουν τον ιδανικό σύντροφο της ζωής τους.
Χαρακτηριστικό μνημείο εκτός από το ναό του Αγίου Ονουφρίου είναι το εκκλησάκι του Άϊ Νικόλα του «Κρεμαστού» που είναι σκαρφαλωμένο σε ένα γκρεμό κοντά στη πλατανοσκέπαστη δεξιά όχθη από το "Μέγα Ρέμα", όπως λέγεται ο Κραυσίδωνας από τις Αηδονοφωλιές και πάνω.
Μετά το 1980 η περιοχή προσέλκυσε και πολλούς εύπορους αφού είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και με πολύ καλό κλίμα.
Ο χείμαρρος Κραυσίδωνας ξεκινά από την κορυφή του Πηλίου σε υψόμετρο 1350 μέτρα και καταλήγει στον Παγασητικό κόλπο στην περιοχή νοτιοδυτικά της συνοικίας των Παλαιών Βόλου. Η συνολική του έκταση είναι 24,9 τετρ. χιλιόμετρα, ενώ το πεδινό του τμήμα έχει έκταση 5,5 τετρ. χιλιόμετρα. Αποτελεί ένα φυσικό σύνορο καθώς χωρίζει τα πολεοδομικά συγκροτήματα Βόλου και Νέας Ιωνίας.
Παραδοσιακά επαγγέλματα αναπτύχθηκαν στις όχθες του λόγω της ύπαρξης του νερού που τα παλαιά χρόνια ήταν άφθονο αφού υπήρχε ροή σε μεγάλη ποσότητα και καθ” όλη τη διάρκεια του έτους, τόσο ώστε να μη μιλάμε για χείμαρρο αλλά για κανονικό ποτάμι. Στον Κραυσίδωνα γλεντούσαν και διασκέδαζαν οι κάτοικοι της περιοχής κατά τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές γιορτές τους.
Δριστέλλες, ελαιοτριβεία, νερόμυλοι, βυρσοδεψεία μέχρι και γανωματήδες αξιοποιούσαν το νερό. Εκεί και οι νοικοκυρές έπλεναν τα ρούχα και τα στρωσίδια τους την Άνοιξη. Επίσης ένα πλήθος αργαλειοί ύφαιναν μεταξωτά υφάσματα και σκουτιά. Ακόμα σε όλα τα χωριά καλλιεργούνταν οι μεταξοσκώληκες και η εργασία αυτή ήταν μια από τις σπουδαιότερες των κατοίκων και ιδιαίτερα των γυναικών.
Η περιοχή παρήγαγε ελιές, λάδι και καλό κρασί. Τα προϊόντα αυτά και πολλά άλλα διακινούνταν από Ανωβολιώτες εμπόρους με καραβάνια ζώων σε όλες τις βόρειες περιοχές της Ελλάδας. Σε όλες τις συνοικίες λειτουργούσαν δημοτικά σχολεία αρρένων και θηλέων, όπως και Σχολαρχείο στον Άνω Μαχαλά (Άνω Βόλο), για τους μαθητές όλων των συνοικιών.
.jpg)
Η οικονομική άνθηση δίπλα στον Κραυσιδωνα εκδηλώνονταν και με την κατασκευή ωραίων σπιτιών. Πυργόσπιτα και αρχοντικά με δυο και τρεις ορόφους σωστά φρούρια, έκτισαν πολλοί εύποροι έμποροι και κτηματίες, αρκετά δε από αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
Παρ” όλες τις καταπιέσεις και τις αντιξοότητες από τους Τουρκους οι φίλεργοι και προοδευτικοί κάτοικοι της περιοχής μπόρεσαν να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες και να μεταβάλλουν τα χωριά τους σε μια κυψέλη προόδου και ευημερίας με τον Κραυσιδωνα να τους δίνει ζωή και ομορφιά.
Σήμερα ο ποταμός αποτελεί για την πόλη έναν μοναδικό πνεύμονα πρασίνου, με όμορφη παραποτάμια βλάστηση (λεύκες και πεύκα) που στολίζει τους παράχθιους δρόμους και βελτιώνει με τη φυσική της ομορφιά την αισθητική του αστικού χώρου.
Ο Κραυσίδωνας, όπως προαναφέραμε, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας χείμαρρος, ο οποίος σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων τον χειμώνα μπορεί να πλημμυρίσει, ενώ κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, το νερό μπορεί να είναι ελάχιστο ως και ανύπαρκτο. Το ποτάμι, κοντά στις πηγές του είναι καθαρό, ενώ από το μέσο του ως τις εκβολές του, δέχεται σε διάφορες χρονικές φάσεις, αστικά και βιομηχανικά λύματα, που θολώνουν το νερό, αλλάζοντας το χρώμα και τη σύστασή του και προκαλώντας πολλές φορές έντονη δυσοσμία.
.jpg)
Η πραγματική ωστόσο απειλή για τον Κραυσίδωνα, δεν είναι τόσο η περιστασιακή μόλυνση που δέχεται κατά περιόδους. Στο παρελθόν ο Κραυσίδωνας είχε να αντιμετωπίσει έναν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο, τον κίνδυνο της ολικής εξαφάνισής του, έναν κίνδυνο που δημιουργήθηκε στη δεκαετία του ’80 και όπου ευτυχώς σήμερα πλέον δεν υφίσταται.
Στο παρελθόν, αυτός ο μοναδικός θησαυρός είχε απειληθεί να εξαφανιστεί μια για πάντα, καθώς το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο της πόλης, σε συνδυασμό με τη συνεχή κυκλοφορία μεγάλων φορτηγών της ΑΓΕΤ μέσα από κεντρικές αρτηρίες του Βόλου και την έλλειψη χώρων στάθμευσης, είχε δημιουργήσει ένα ανεπανάληπτο κυκλοφοριακό χάος και η αναζήτηση λύσεων για το μεγάλο αυτό πρόβλημα αποτελούσε πλέον επιτακτική ανάγκη. Η λύση βρέθηκε τελικά στην εκμετάλλευση του Κραυσίδωνα.
Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο του 1983 οι εφημερίδες γνωστοποίησαν την εγκατάσταση εργολάβων για την επικάλυψη του χειμάρρου. Το έργο θα ξεκινούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και πρώτο μέλημά του αποτελούσε η κοπή εκατοντάδων δέντρων που βρίσκονταν κατά μήκος του ποταμού.
Έτσι, στις 3 Ιουνίου του 1988, οι πράσινοι της οικολογικής κίνησης Βόλου μοίρασαν στην πόλη μια προκήρυξη με την οποία καλούσαν τους πολίτες να ξεσηκωθούν ενάντια στην απόφαση επικάλυψης του χειμάρρου.
Δόθηκε λοιπόν χρόνος για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και οργανωμένου σχεδίου όπου θα λάμβανε υπόψη του και άλλες βασικές παραμέτρους, όπως για παράδειγμα το θέμα των πλημμύρων, μια πολύ σημαντική παράμετρος όπου το έργο της επικάλυψης του χειμάρρου δεν είχε προβλέψει. Στο συγκεκριμένο έργο απουσίαζαν οι μεγάλης κλίμακας αντιπλημμυρικές επεμβάσεις, καθώς τα αρχικά εργοτάξια θα εμπόδιζαν την ελεύθερη ροή των νερών, ενώ υπήρχε παράλληλα και ο κίνδυνος φραγής του τμήματος της επικάλυψης με φερτές ύλες κατά τις περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Τελικά, ύστερα από συνεχείς διακοπές και πολλά επεισόδια το σχέδιο ακυρώθηκε και όλοι συμφώνησαν στη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης μελέτης, όπου θα αντιμετώπιζε το κυκλοφοριακό πρόβλημα σε συνάρτηση πάντα με τον ανθρώπινο παράγοντα.
Το σχέδιο επικάλυψης του ποταμού Κραυσίδωνα σε μια επαρχιακή πόλη με ήδη πολλά υπαρκτά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η αερορύπανση από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ, καθώς και η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα του Παγασητικού Κόλπου από βιομηχανικά απόβλητα, θα επιβάρυνε και άλλο την κατάσταση, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα.
Σήμερα ο Κραυσίδωνας ξεπέρασε την απειλή και έχει πλέον ενταχθεί στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE. Η ανάγκη για ανάπλαση του ποταμού και η διαμόρφωσή του σε ένα γραμμικό πάρκο (όπως το πάρκο του Πηνειού ποταμού στη Λάρισα) ,όπου οι πολίτες θα μπορούν να απολαμβάνουν άνετα τη βόλτα τους και τα παιδιά θα μπορούν να παίξουν με ασφάλεια, βρίσκεται ακόμα υπό μελέτη.
Το σίγουρο είναι ότι ο Κραυσίδωνας αποτελεί το βασικό πνεύμονα πρασίνου της πόλης και όλοι οφείλουμε να τον σεβόμαστε και να τον προστατεύουμε έτσι ώστε να τον παραδώσουμε όσο μπορούμε πιο ακέραιο στις επόμενες γενιές.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
(ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ...)
.jpg)
Ο Κραυσίδωνας είναι ο μεγαλύτερος χείμαρρος - ποταμός που διατρέχει αποκλειστικά το εσωτερικό του ευρύτερου Βόλου. Έχει μήκος 12 χλμ. και εκπηγάζει από το βουνό του Πηλίου, ρέοντας νοτιοδυτικά προς τον Παγασητικό κόλπο. Διαρρέει την Πορταριά, τη Νέα Ιωνία και τον Βόλο. Η διαβάση του χειμάρρου γίνεται με διάφορες πεζογέφυρες.
Πλημμύρες
Το πλάτος του δέλτα του Κραυσίδωνα περιορίστηκε σημαντικά από το 1945, οπότε εκτεινόταν περί τα 240 μέτρα, έως το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, οπότε έφτασε στα 40 μέτρα, ενώ από το 1950 διεξήχθησαν έργα για την ευθυγράμμισή του και τη μετατροπή του σε διώρυγα, ιδίως στο σημείο όπου εκβάλλει ο χείμαρρος, με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας πλημμυρικών φαινομένων.
Περαιτέρω, η παρόχθια οικιστική ανάπτυξη υπήρξε σημαντική, με πολλά οικήματα να βρίσκονται στον άμεσο κίνδυνο των πλημμυρών.
Μάλιστα, το 1988 εκτέθηκε πρόταση για τη μετατροπή του Κραυσίδωνα σε δρόμο, η οποία αποσύρθηκε μετά από αντιδράσεις πολιτών του Βόλου στις πρώτες σχετικές εργασίες.
ΔΙΑΒΑΖΕ:
https://magnesianews.gr/volos/kraysidonas-egklimatiko-anti-gia-grammiko-parko-na-ginei-kykloforiaki-artiria.html
10 Οκτωβρίου 2006
Η πόλη του Βόλου πλημμύρισε στις 10 Οκτωβρίου 2006, σε μια από τις χειρότερες καταγεγραμμένες πλημμύρες του νομού, που κατέστρεψε καλλιέργειες και πολλά σπίτια. Μια σιδηροδρομική γέφυρα που ένωνε τον Βόλο και τη Λάρισα κατέρρευσε όταν το κεντρικό πέτρινο υποστήριγμά της καταστράφηκε από ένα μείγμα βράχων, λάσπης και συντριμμιών που μετέφερε ο φουσκωμένος Κραυσίδωνας. Σχεδόν το ένα πέμπτο της πόλης αντιμετώπισε σοβαρές κατολισθήσεις.
.jpg)
Κακοκαιρία Ντάνιελ
Μια εξαιρετικά σημαντική πλημμύρα του ρέματος του Κραυσίδωνα σημειώθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2023, ως αποτέλεσμα της σφοδρής κακοκαιρίας Ντάνιελ (διεθνώς και επισήμως Daniel) που έπληξε περιοχές της κεντρικής Ελλάδας και ιδιαίτερα τη Μαγνησία, επιφέροντας αρκετούς θανάτους και ζημίες υψηλού κόστους. Ως αποτέλεσμα της πλημμύρας, καταστράφηκε μια πτέρυγα του παρακείμενου στις όχθες του Κραυσίδωνα Γηροκομείου Βόλου και μία ξύλινη πεζογέφυρα του ρέματος, ενώ στην πορεία του ο Κραυσίδωνας συμπαρέσυρε οχήματα και άλλα φερτά υλικά, που κατέληξαν σε διάφορα σημεία της πόλης.
27 Σεπτεμβρίου 2023
κακοκαιρία «Ηλίας» (Elias)
Μόλις 22 ημέρες μετά την έλευση της κακοκαιρίας Ντάνιελ, η κακοκαιρία «Ηλίας» (Elias) έπληξε εκ νέου την περιοχή της Μαγνησίας, η οποία δέχτηκε μεγάλες ποσότητες νερού, με αποτέλεσμα την υπερχείλιση του Κραυσίδωνα, την πρόκληση ζημιών και το πλημμύρισμα αρκετών οικημάτων της πόλης του Βόλου.
Επιστροφή
