Η νέα ταινία (ντοκιμαντέρ) του Βασίλη Λουλέ «Φιλιά εις τα παιδιά»

Δείτε και άλλα θέματα στην ενότητα:
Η νέα ταινία (ντοκιμαντέρ) του Βασίλη Λουλέ «Φιλιά εις τα παιδιά»

Ποταμός δίωρης παιδικής ευαισθησίας, σύνθεση προσωπικών μαρτυριών και ιστορικής μνήμης, εξαντλητική έρευνα σε αρχεία και οπτικοακουστικό υλικό.

Σκηνοθετική ευαισθησία και ωριμότητα συνθέτουν το πάζλ προσώπων, μνήμης, αισθημάτων και εικόνων, παιδιών που σωθήκαν από την αδιανόητη σκληρότητα και απανθρωπιά. Προσωπική και ομαδική μνήμη, ατομικό και ιστορικό γεγονός συνυπάρχουν διαλεκτικά σε μια αρμονική σχέση.

Με επιστημονική ευαισθησία στην προσέγγιση των προσώπων, στην επεξεργασία των θεμάτων και του υλικού και με καλλιτεχνική ωριμότητα στην διαχείριση των παραπάνω, ο Β. Λουλές συνθέτει μια ταινία που παρακολουθείς με αμείωτο ενδιαφέρον, ίσως και καλύτερα από ταινία μυθοπλασίας, παρά την μεγάλη της διάρκεια.

Οι αρετές της ταινίας αμβλήνουν τον πόνο των προσώπων και μαλακώνουν την οργή μας, δίνοντας παράλληλα φως, ελπίδα και ψυχική ανάταση.

Με σεβασμό στα δρώντα πρόσωπα –Ήρωες της Ιστορίας και ήρωες της ταινίας- αλλά και με σεβασμό στις μνήμες που κουβαλούν ή/και κρύβουν μέσα τους.
Ένας ύμνος αγάπης και αδελφοσύνης των παιδιών και των ανθρώπων, κοινωνικής αλληλεγγύης και βοήθειας, σε μια εποχή με ζοφερή και τραγική καθημερινότητα αλλά με κυρίαρχη την αίσθηση της προσμονής και της ελπίδας…
Ζηλευτά ακόμη και σήμερα, στην διαφορετική αλλά εξίσου δύσκολη εποχή, τα πρόσωπα, οι σχέσεις, τα αισθήματα και τα μηνύματα των ηρώων και της ταινίας…
Μια ταινία για το πώς γράφεται η Ιστορία και για το πώς πρέπει να διδάσκεται η ιστορία.
Στέφανος Νταλάσης
Καλλιτεχνικός Δ/ντής-Σκηνοθέτης
Για την ταινία
Πέντε μικρά Εβραιόπουλα στην Ελλάδα της Γερμανικής Κατοχής σώζονται από βέβαιο θάνατο χάρις στην προστασία που τους προσφέρουν χριστιανικές οικογένειες. Τα παιδιά αυτά θα παραμείνουν κρυμμένα για πολύ καιρό, με ψεύτικα ονόματα, συχνά χωρισμένα από τους γονείς τους. Μέρες απόλυτης σιωπής, εμπειρίες που σημάδεψαν τη ζωή τους. Πέντε «κρυμμένα παιδιά» της εποχής εκείνης αφηγούνται τις ιστορίες τους, ξαναφέρνοντας στο φως μνήμες και θραύσματα από την παιδική τους ηλικία. Ιστορίες τρόμου και διωγμού, αγωνίας και έκπληξης, αλλά την ίδια στιγμή και ιστορίες σωτηρίας και παιδικής ανεμελιάς μέσα στην αγκαλιά των ξένων. Στοργικές φωλιές, κρυφοί παράδεισοι μακριά από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος.
Πέντε παιδιά που μεγάλωσαν απότομα. Η Ροζίνα, ο Σήφης, η Ευτυχία, η Σέλλυ και ο Μάριος πέρασαν τη ζωή τους κουβαλώντας πάντα μαζί τη μνήμη χιλιάδων παιδιών. Εκείνων που δεν πρόλαβαν ποτέ να μεγαλώσουν.
Η ταινία παρακολουθεί αυτά τα πρόσωπα από την παιδική ηλικία μέχρι σήμερα, φέρνοντας στο φως πολύτιμα προσωπικά τους ντοκουμέντα –ένα παιδικό ημερολόγιο, φωτογραφίες και οικογενειακά φιλμάκια– τεκμήρια μιας ολόκληρης εποχής. Παράλληλα, σκιαγραφείται η ζωή των Εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας πριν τον Πόλεμο και αποκαλύπτονται σπάνιες εικόνες της κατεχόμενης Αθήνας και Θεσσαλονίκης, μέσα από κινηματογραφικά αρχεία, ερασιτεχνικές ταινίες Γερμανών στρατιωτών και παράνομες λήψεις Ελλήνων πατριωτών.
Συντελεστές: Σκηνοθεσία-Σενάριο: Βασίλης Λουλές, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Κορδελάς, Μουσική: Νίκος Κυπουργός, Παραγωγή: Massive Productions, Βασίλης Λουλές,  Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Διάρκεια:115', Έτος 2011
Βασίλης Λουλές
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Είναι σκηνοθέτης ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ και Κινηματογράφο στην  Αθήνα. Συνεργάστηκε με την ΕΡΤ στο πρόγραμμα ταινιών μικρού μήκους «μικροφίλμ» και με το Κινηματογραφικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών στην ταξινόμηση παλαιών κινηματογραφικών επικαίρων. Ασχολείται με την εκπαίδευση-επιμόρφωση σε θέματα κινηματογράφου (γραφή σεναρίου και  ανάλυση  ντοκιμαντέρ) σε επαγγελματίες του οπτικοακουστικού χώρου και σε εκπαιδευτικούς. Οι ταινίες του τιμήθηκαν με βραβεία σε φεστιβάλ και προβλήθηκαν πολύ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Φιλμογραφία. (επιλεκτική)
1990 Απών (μυθοπλασία 15 λεπτά)
1993 Ο Αμερικάνος (μυθοπλασία 39 λεπτά)
1996 Μετέωρα-Πίνδος, οδοιπορικό (ντοκιμαντέρ 93 λεπτά)
1999 Ελευσίνα, ιστορίες στον απόηχο των μηχανών (ντοκιμαντέρ 30 λεπτά)
2000 Ένας λαμπερός ήλιος (μυθοπλασία 36 λεπτά)
2005 Συναντήσεις με τη μητέρα μου Λέλα Καραγιάννη  (ντοκιμαντέρ 30 λεπτά)
2011 Φιλιά εις τα παιδιά (ντοκιμαντέρ 115 λεπτά)

“Φιλιά εις τα παιδιά”
ΒΡΑΒΕΙΑ
“Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, 2011”:
-2ο Βραβείο Καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους
-Βραβείο Σκηνοθεσίας
-Βραβείο Μουσικής.
“Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, 2011”:
-Η Διεθνής Κριτική Επιτροπή του προγράμματος "Kids and Docs", βράβευσε ως Καλύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους το "Φιλιά εις τα Παιδιά" για "την εκφραστική ποικιλία με την οποία ανέδειξε τις μνήμες που χαράχτηκαν στις παιδικές ψυχές των ηρώων του από την οδύσσειά τους σε μια εποχή ζόφου".
-Το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους απένειμε επίσης και η ανεξάρτητη Κριτική Επιτροπή των παιδιών.
“Αγών” - Διεθνής Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας, 2012”:
-Η Διεθνής Κριτική Επιτροπή απένειμε στην ταινία το Βραβείο Σκηνοθεσίας "επειδή με απλά μέσα χειρίζεται αποτελεσματικά ένα διαχρονικό ανθρώπινο πρόβλημα. Η δύναμη της ταινίας είναι οι συγκλονιστικές ιστορίες 5 παιδιών, ιστορίες αγάπης, κουράγιου, προδοσίας και απώλειας".

-Βραβείο Κοινού.


 

 

Επιστροφή