Τρέξε φιλάθλα, οπαδέ του… άθλου, πλήρωσε, γέμισε τα γήπεδα, ούρλιαξε, βάψου μασκαράς, σκώσε τη χείρα ψηλά και βρίσε, χτύπα, κάψε και φώναξε γκοοολ!
 


Πολιτισμός το ανάγνωσμα... Μουντιάλ!!

-Αντίλογος αθλητικών γεγονότων-

 Γράφει ο Θεσσαλός Πολίτης Βάιος Φασούλας

Την αφορμή για το σχόλιο που ακολουθεί, την πήραμε από επιστολή έλληνα πολίτη από τη Βραζιλία, ο οποίος, μας προτρέπει να μην πάμε στο Μουντιάλ, στη χώρα των εξωτικών καλλονών και της σάμπας. Πριν γενικεύσουμε λίγο το θέμα με διάφορα αθλητικά γεγονότα (που μόνο αθλητικά δεν είναι…) και πριν παραθέσουμε απόσπασμα του διαμαρτυρόμενου έλληνα επιστολογράφου από τη Χώρα της σάμπας, ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε ενάντια στο ποδόσφαιρο και σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Είμαστε ενάντια στις δομές που στηρίζουν τα αθλήματα και στην αθέμιτη και απρόσωπη εμπορευματοποίηση που χοντραίνει την κοιλιά του ασύδοτου καπιταληστρικού συστήματος και των υποστηριχτών του.

Γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων: «Αγαπητέ φίλε, ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή…» Περισσότερα δείτε στο λινκ που παραθέτουμε:

http://www.livecity.gr/193849/sygklonistiko-gramma-ellhna-apo-th-vrazilia-mhn-erthete-sto-moyntial
Ομολογουμένως η επιστολή του, εκτός του ότι συμφωνούμε μαζί του, μας ελευθέρωσε και των άθλων τα πνεύματα που κάπου στη μνήμα μας βρίσκονται κλειδωμένα. Επιπλέον ανοίγεται μεγάλη κουβέντα. Καλή του ώρα που βρέθηκε. Λοιπόν, άλλο πράγμα το άθλημα-άθλος-αθλητής, άλλο πράγμα ο μερκαντιλισμός-εμποροκρατία-εμποροκρατισμός. Είναι τρομερό, αλλά είναι, δυστυχώς, γεγονός. Οι εισπράξεις των ποδοσφαιρικών αγώνων (και όχι μόνο σε μουντιάλ), σε παγκόσμια κλίμακα, είναι ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου. Ασύλληπτη γίνεται και η περιγραφή του επιστολογράφου και αποκτά μορφή απαξίωσης και για οποιονδήποτε άλλον που καταφέρεται ενάντια στο μουντιάλ από τους… φιλάθλους και όχι μόνο, που δεν θέλουν να δουν, οι … φίλαθλοι  και να ν’ ακούσου τίποτα, εκτός απ’ τις ιαχές που σαν βόμβες σκάζουν στα γήπεδα, καπνούς, κροτίδες, ρόπαλα και χέρια σηκωμένα και των δεκάδων χιλιάδων φιλάθλων που πάνω στις κερκίδες δημιουργούν τα δικά τους, ανθρώπινα κύματα.

Ασύλληπτη η περιγραφή του επιστολογράφου της βραζιλιανής κοινωνίας, όπως αυτή παρουσιάζεται…, και δεν είναι η πρώτη κι ούτε θα είναι η τελευταία…,   με όλα τα συμπαρομαρτούντα της προηγούμενης δικτατορίας, δηλαδή όπως την παρουσιάζει ο επιστολογράφος…, «κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα…,» καθώς και η φτώχεια άλλων κρατών βεβαίως και της δικής μας, που σε μας είναι και ξεχωριστή.

Δηλαδή, το πάζλ των ελλήνων Πολιτών,- συνδημιουργών της τωρινής κατάστασης της Ελλάδας - πλαισιώνεται και από ένα ακόμα παραπάνω βάσανο? εκείνο της βλακείας και της ηλιθιότητας που σίγουρα θα υστερούν οι βραζιλιάνοι και άλλοι λαοί υπανάπτυχτοι-καθυστερημένοι, αγράμματοι και τρομοκράτες, όπως, εμάς, τους δυτικούς, αρέσει να τους λέμε.

Όλους αρέσει το ποδόσφαιρο…! Και ο δικός μας νομός και όλα τα χωριά της Χώρας μας, έχουν πρότυπα ποδοσφαιριστών, που όμως γεράζουν στα επαρχιακά γήπεδα κι εκεί, στο ποδοσφαιρικό περιθώριο και στη λάσπη, πεθαίνουν περιμέν0ντας τους Ολύμπιους θεούς να τους δαφνοστεφανώσουν…! Αλλά όταν ο επιδιωκόμενος εθισμός των φιλάθλων αποκτά και φανατικό χαρακτήρα, εκεί και η σούπα χαλάει και οι θεοί φεύγουν.

Παρεμπιπτόντως, ο νέος σήμερα, ιδιαίτερα εκείνος που είναι άεργος, διαθέτει τη μπλούζα της ομάδας του και άλλα …σύμβολα, θα ταξιδέψει χιλιόμετρα μακριά να δει τον αγώνα και πολλές φορές θα διαπληκτισθεί με τον φίλαθλο της άλλης ομάδας. Προβολή, με άλλα λόγια της ομάδας του, με δικό του κόστος? του πατέρα του: «Βάλε, παιδί μου, τη μπλούζα που φτιάξαμε και διαφημίζει το μαγαζί μας (κρεοπωλείο)..,» λέει ο πατέρας στο γιό του και παίρνει αστραπιαία την απάντηση…, «τρελός είσαι μου φαίνεται να βγάλω τη μπλούζα και να αφήσω την ομάδα μου…»

Εθισμό λοιπόν έχουμε όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στα πολιτικά κόμματα και στα θρησκευτικά δόγματα και σ’ άλλες διάφορες δραστηριότητες εκεί που επικρατεί η ύλη και το εγώ. Βεβαίως εθισμό έχουμε και στα …τυχερά παιχνίδια του ποδοσφαίρου(εδώ γίνεται καλή κονόμα! Τρέξε φιλάθλα, οπαδέ του… άθλου, πλήρωσε, γέμισε τα γήπεδα, ούρλιαξε, βάψου μασκαράς, σκώσε τη χείρα ψηλά και βρίσε, χτύπα, κάψε και φώναξε γκοοολ! Τέλος απ’ τον αστερισμό του εθισμού δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το πολύμορφο διαδίκτυο που εκεί τα δίνεις όλα και όχι μόνο για τη μπάλα.

«Ολυμπιακό» εθισμό…, (μέσω των εκφυλιστικών ατραπών, φτάσαμε στην αλλοίωση και των αθλητικών αξιών…,) απόκτησαν και οι έλληνες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Εκεί χόρεψε καλή κονόμα, εκεί πέσανε τα χτυπήματα «κάτω απ’ τη μέση» όπως λένε για τη Χώρα μας. Τότε έπεσε ΤΟ φαγοπότι και ρεύονταν σαν ζα οι κάθε αρπάχτρες ρεζιλεύοντας παν απ’ όλα τον ελληνικό πολιτισμό-αθλητισμό. Και σα να μην έφταναν αυτά, το … Ολυμπιακό Χωριό με όλες του τις υποδομές, το φτιαγμένο από τον ίδρο και το αίμα των φορολογούμενων πολιτών, εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του.

Τι κι αν αντιστέκονταν, όσοι Πολίτες αντιστέκονταν, στις ορδές των βαρβάρων; Μια μειοψηφία Πολιτών, εκτός από την ίδια δημοκρατία, η οποία σέβεται και τον ένα Πολίτη, άσχετα αν αυτός ο σεβασμός είναι γραμμένος στα αχαμνά των αγρίων, ποιος άλλος τους έδινε και ποιος τους δίνει σημασία, καημένε;

Και σήμερα, όταν πρόκειται για μια μερκαντιλιστική… δραστηριότητα, οι μειοψηφούντες Πολίτες είναι αυτοί που αντιστέκονται ενάντια σ’ εκείνους που θίγονται οικονομικά και είναι οι τοπικές αρχές, υποστηριχτές της ύλης και διώχτες των αξιών. Τέτοιου είδους «υποδομές» πολιτιστικού, τουριστικού και… οικονομικού ενδιαφέροντος υπάρχουν και σε πόλεις και σε χωριά, με μεγαλύτερες αυτές των μουντιάλ που φτωχαίνουν τις κοινωνίες και στην τσέπη και στο μυαλό.

Αν και για τέτοιου είδους αθλητικά γεγονότα δεν πρέπει να μας τα θυμίζουν απ’ έξω, αλλά η κατάσταση στην Ελλάδα που έχει ξεφύγει εντελώς απ’ το εθνικό της πλαίσιο και η σφαίρα του αποπροσανατολισμού που έχει το πάνω χέρι, εν κατακλείδι αφήσαμε των γραπτό απόηχο του έλληνα από τη Βραζιλία να κλείσει:

«Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι του για το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του...