Ενα κομμάτι της Πίνδου το αποτελούν τ' Ασπροποταμίτικα χωριά, που βρίσκονται τοποθετημένα στις πλαγιές και χαραδρώσεις των πρώτων πηγών του άνω ρου του Αχελώου, του κοινώς λεγάμενου Ασπροπόταμου ή απλώς Ασπρου.

Oι Καραγκούνες κάθονται στ΄ προυσηλιακοί αναγκώνις στο μεσοχείμωνο και αφηγούνται την ιστορία της Αλκυόνης.

Ο Εθνικός Σύνδεσμος Αναπήρων Θυμάτων Πολέμου Ν. Τρικάλων προκειμένου να τιμήσει την πρόεδρο του Σύνδεσμο κυρία Ζορμπά Ανθή επιθυμεί να δημοσιεύσει την παρακάτω διήγηση της για την παιδική της ηλικία καθώς και για τον αγώνα της στην εποχή πολέμου όπως το έζησε η ίδια με τον τραυματισμό της για τον γάμο της με ανάπηρο πολέμου και για τον σημερινό αγώνα της μέσα στο Σύνδεσμο Αναπήρων Θυμάτων Πολέμου και την συμμετοχή της στο λαϊκό Μουσείο της Πιαλείας.

Είμουν τέσσερων χρονών  (χρονολογία ανεξακρίβωτη ... )  είμουνα έν τούτοις όταν χάθηκα στη γειτονιά μου  φορώντας τσαρουχάκια κεντημένο μ' άνεμο  το δειλινό

Νέα "ντοκουμέντα" έρχονται στη δημοσιότητα να ρίξουν "φως" στην υπόθεση αν διετέλεσε η όχι Δήμαρχος Τρικκαίων ο Βασίλειος Δεληλίγκας η Ντιλιλίγκας το χρονικό διάστημα από 14 Απρ. 1897 έως την 28η Απρ. 1898.

- Aνταπόκριση από τα Τρίκαλα δημοσιευθείσα στην εφημερίδα "ΑΙΩΝ" * με θέμα τις εμποροπανηγύρεις στην περιοχή μας τρία χρόνια μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό.

Η Τρικαλινή ζωντοχήρα που εξεδίωξε τον εραστήν της, "πυξ - λαξ και... ξεβράκωτον" !

Η γέφυρα Τρικκαίογλου και η περιπετειώδης ιστορία της...

Υπό του Ι. Παπασωτηρίου*
Απόσπασμα από δημοσίευμά του με τίτλο "ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ" (πιθανότατα) το 1936

Δήμαρχοι του δήμου Τρικκαίων, οίτινες ονομάζονται ούτως εκ του ονόματος των κατοίκων της αρχαίας Τρίκκης, διετέλεσαν οι εξής:


 

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα τον Αύγουστο του 1897, μόλις ένα μήνα μετά τον πόλεμο τον 1897 και λίγες μέρες μετά το θάνατο του ηρωϊκού παππού του, οπλαρχηγού, Δημήτρη Έξαρχου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μέγα Κουρείον και Μυροπωλείον "Αφοι Χαλκιδέως" - Τρίκαλα

Μέσα από ένα χρονογράφημα του αείμνηστου Απόστολου Ι. Πήχου που δημοσιεύτηκε στο τεύχος του 1980 του "Τρικαλινού Ημερολογίου".

Tέλη του 18ου αιώνα περί το 1791 στη Θεσσαλία αλλά και στα Τρίκαλα ξεσπά φοβερή και θανατηφόρος επιδημία πανούκλας.

O συνοικισμός αυτός, γνωστός σήμερα ως περιοχή "Θηλέων" βρίσκεται στα δυτικά της πόλεως, στο χώρο όπου το σημερινό 3ο Γυμνάσιο (πρώην θηλέων).

Εν Μεγάλοις Καλυβίοις σήμερον την δεκάτην ενάτην του μηνός Νοεμβρίου του 1933 έτους ημέραν Κυριακήν και ώρα 6 μμ...

- Το ταξίδι του Σουηδού περιηγητή Γιάκομπ Γιόνας Μπγιέρνστολ  - Η συνάντηση στα Τρίκαλα με τον αρχιεπίσκοπο Αμβρόσιο - Τα «χαμένα» χειρόγραφα των Μοναστηριών

Ένα ιστορικό άρθρο της 11ης Φεβρουαρίου 1884. Η πόλη κάνει τα πρώτα της "ελεύθερα" βήματα και δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση δήμαρχος έχει αναλάβει (ο πρώτος εκλεγμένος) ο Κωνσταντίνος Ραδινός.

Και τι δεν αντίκριζε κανείς! Χοντζάδες, αρλεκίνους, παπάδες, τσολιάδες, πιερότους, νύφες, γαμπρούς, μασκαράδες με κρεμμύδια, ρόκες, ακόμα ομοιώματα κρεβατιού νοσοκομείου με άρρωστο να τον κάνουν κλύσμα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

 Ήταν πέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση κι ακόμα υπήρχε στη χώρα εκείνη η ατμόσφαιρα της ανάτασης που μετά, δυστυχώς, χάθηκε.

Γράφηκε από τον τότε πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Καλλιτεχνών γιατρό, ποιητή και συγγραφέα Σ. Σπεράντζα με τον οποίο ο τότε πρόεδρος του ΕΜΟΤ αείμνηστος Αχιλλέας Καρανάσιος είχε πολύ καλές σχέσεις και μελωποιήθηκε από τον Αρχιμουσικό του Α' Σώματος Στρατού - Λοχαγό Γεώργιο Μαύρο.