Πρώτος φοβερός της κατοχής χειμώνας. Στην άκρη του συνοικισμού, μια καμαρούλα όλη κι όλη. φτωχική πολύ, χωρίς φωτιά μέσα στον παγωνιά. Και στην καρδιά χιονιάς βαρύς, δίχως μια στάλα ζεστασιά. Ξερό η γκαζιέρα από καιρό, χωρίς φως.

...το παζάρι, το λεωφορείο και άλλα.

Άρθρο του Αθ. Παπανικολάου* δημοσιευθέν στα "Θεσσαλικά Χρονικά"** σε έκτακτη έκδοση του περιοδικού (1965) επ' ευκαιρία της ογδοηκονταετηρίδος (1 8 8 1 — 1 9 6 1) από της απελευθερώσεως της Θεσσαλίας και ενώσεως μετά της μητρός Ελλάδος

Τα βλαχοχώρια των Γρεβενών ήταν η Σαμαρίνα, το Περιβόλι, η Αβδέλλα, η Σμίξη, η Κρανιά, το Βελόνι και η Καλλιθέα (Μπάλντινο).

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Θεσσαλικά Χρονικά" την έφερε στο φως ο Νικόλαος Δελιάλης Διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης (τεύχος του 1965)

Πρωτοχρονιάτικα πρωτοσέλιδα και άλλα... "αποτυπώματα" από τον Τρικαλινό τύπο παραμονές αλλά και ανήμερα της πρωτοχρονιάς τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα.

(Πληροφορίες, περιγραφές, σχόλια από εφημερίδες της εποχής)

Κάποτε σ’ ένα χωριό των Τρικάλων...

Άρθρο του Αχιλλέα Γρ. Καρανάσιου που δημοσιεύτηκε στα "Θεσσαλικά Χρονικά" μέσα της 10ετίας του '60

Μια ιστορία που διηγείται ο Νεκτάριος Κατσόγιαννος στο βιβλίο του "Τωρινά και περασμένα", περιγράφοντας "φιγούρες" που σύχναζαν στα στέκια της πόλης.

Το κονάκι της Πατουλιάς που γυρίστηκε η ταινία

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΤΑΚΗΣ) ΚΩΤΙΚΑΣ 1860-1938
Αφιέρωμα στη μνήμη του με σεβασμό και αγάπη από τους Κωνσταντίνο & Έφη Κωτίκα

Άρθρο που δημοσίευσε ο καθηγητής Γεώργιος Η. Ζιάκας έκτακτος Επιμελητής τότε Αρχαιοτήτων Νομού Τρικάλων.

Ενα κομμάτι της Πίνδου το αποτελούν τ' Ασπροποταμίτικα χωριά, που βρίσκονται τοποθετημένα στις πλαγιές και χαραδρώσεις των πρώτων πηγών του άνω ρου του Αχελώου, του κοινώς λεγάμενου Ασπροπόταμου ή απλώς Ασπρου.

Oι Καραγκούνες κάθονται στ΄ προυσηλιακοί αναγκώνις στο μεσοχείμωνο και αφηγούνται την ιστορία της Αλκυόνης.

Ο Εθνικός Σύνδεσμος Αναπήρων Θυμάτων Πολέμου Ν. Τρικάλων προκειμένου να τιμήσει την πρόεδρο του Σύνδεσμο κυρία Ζορμπά Ανθή επιθυμεί να δημοσιεύσει την παρακάτω διήγηση της για την παιδική της ηλικία καθώς και για τον αγώνα της στην εποχή πολέμου όπως το έζησε η ίδια με τον τραυματισμό της για τον γάμο της με ανάπηρο πολέμου και για τον σημερινό αγώνα της μέσα στο Σύνδεσμο Αναπήρων Θυμάτων Πολέμου και την συμμετοχή της στο λαϊκό Μουσείο της Πιαλείας.

Είμουν τέσσερων χρονών  (χρονολογία ανεξακρίβωτη ... )  είμουνα έν τούτοις όταν χάθηκα στη γειτονιά μου  φορώντας τσαρουχάκια κεντημένο μ' άνεμο  το δειλινό

Νέα "ντοκουμέντα" έρχονται στη δημοσιότητα να ρίξουν "φως" στην υπόθεση αν διετέλεσε η όχι Δήμαρχος Τρικκαίων ο Βασίλειος Δεληλίγκας η Ντιλιλίγκας το χρονικό διάστημα από 14 Απρ. 1897 έως την 28η Απρ. 1898.

- Aνταπόκριση από τα Τρίκαλα δημοσιευθείσα στην εφημερίδα "ΑΙΩΝ" * με θέμα τις εμποροπανηγύρεις στην περιοχή μας τρία χρόνια μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό.

Η Τρικαλινή ζωντοχήρα που εξεδίωξε τον εραστήν της, "πυξ - λαξ και... ξεβράκωτον" !